Cmentarze przy ul. Lipowej w Lublinie są najstarszym i najbardziej znanym zespołem cmentarzy we wschodniej Polsce. Ta lubelska nekropolia powstała w 1794 roku. Składa się ona z czterech części: rzymskokatolickiej, ewangelicko-augsburskiej, prawosławnej oraz wojskowo-komunalnej z główną bramą wejściową od ul. Białej.

Cmentarze przy ul. Lipowej mają wielonarodowy i wielowyznaniowy charakter. Spoczywa tu wielu zasłużonych dla miasta i kraju ludzi, m.in. działacz chłopski – ks. Piotr Ściegienny. Pochowani są tu także żołnierze armii austro-węgierskiej z I wojny światowej oraz bojownicy AK i inni uczestnicy II wojny światowej. Znajduje się tu wiele nagrobków, będących dziełami sztuki.

Północna część nekropolii przypisana jest cmentarzowi prawosławnemu. Jest to miejsce pochówku zasłużonej dla miasta rodziny Vetterów. Tam również znajduje się Cerkiew Świętych Niewiast Niosących Wonności.

Do końca XIII wieku Lublin nie miał wydzielonego miejsca pochówku. Mieszkańcy miasta chowali swych bliskich w przykościelnych kryptach czy też małych przykościelnych cmentarzach.

W 1794 roku biskup chełmski i lubelski Wojciech Skarszewski wydał pozwolenie na otwarcie najstarszej, rzymskokatolickiej części lubelskiej nekropolii. Założono go na tzw. Rurach – gruntach klasztoru Panien Brygidek Lubelskich N.M.P. od Zwycięstwa. Od jesieni 1811 roku zaczęto tam organizować regularne pochówki zmarłych. Początkowo chowano tam tylko wolnomyślicieli (masonów), następnie innych obywateli miasta. Cmentarz ogrodzono i obsadzono lipami, stąd wzięła się jego nazwa- „Pod Lipkami” czy „Lipki”.

W rzymskokatolickiej części lubelskich cmentarzy znajduje się około tysiąca grobów z XIX wieku. Zbudowano je z nietrwałego piaskowca i wapienia, dlatego wiele z nich wymaga dziś odnowienia.

Władze kościelne i miejskie, poszerzając obszar cmentarza, były zmuszone do wykupowania jego ościennych terenów. W 1825 roku założono część ewangelicko-augsburską, a po 1840 roku część grecko-unicką (dziś – prawosławną).

Po 1925 roku część rzymskokatolickiej nekropolii wykorzystano do utworzenia osobnego cmentarza, zwanego obecnie wojskowo-komunalnym. Znajdują się tam groby austriackich żołnierzy, komunistów i działaczy PZPR.

W prawosławnej części lubelskiej nekropolii pochowani są żołnierze armii Ukraińskiej Republiki Ludowej atamana Semena Petlury. W maju 2001 roku odsłonięto w tej części cmentarza pomnik ukraińskich żołnierzy.

Na terenie cmentarzy przy ul. Lipowej w Lublinie znajdują się trzy kaplice: pw. Wszystkich Świętych (część rzymskokatolicka), pw. Niewiast Niosących Wonności (część prawosławna) oraz kaplica na cmentarzu wojskowo-komunalnym.

Znajdują się tu pomniki nagrobne wykonane przez sławnych artystów, m.in. przez Antoniego Kurzawę, Konstantego Laszczka, Bolesława Syrewicza czy Leona Migalskiego.

W 2005 roku na cmentarzu ewangelicko-augsburskim oddano do użytku pierwsze na Lubelszczyźnie kolumbarium.

Od 1985 roku lubelska nekropolia przy ul. Lipowej posiada status zabytku.